een verhalen bundel over loslaten, keuzen maken en het leven écht beleven

De geur van stof en vrijheid

Ik wil vandaag graag een verhaal met je delen.
Zoals je misschien weet, heb ik lang gereisd met mijn backpack.
Op een gegeven moment reed ik in India op mijn Royal Enfield 350, ja, gewoon zelf gekocht.
En eerlijk? Ik had niet eens een motorrijbewijs. Dus eigenlijk mocht het allemaal niet echt.
Maar ja, iets van 'Ik heb het nog nooit gedaan, ik denk dat ik het wel kan' en 'je bent jong en je wilt wat' 

Al was ik niet meer zó jong...haha
Backpack achterop gebonden een gáán. 



 Ben je nieuw hier? Kijk zeker ook naar mijn UIT-knop bundel
Jouw dromen beginnen bij stilte. Zet je uit-knop aan.


Via Thaise massages naar Kashmir op een Royal Enfield 350 

Ik had in Thailand Thaise massage geleerd en dat kwam mooi van pas in India.
In ruil voor een aantal massages, kreeg ik motorrijles van een paragliding vriend, Hairy Dave. 

Hij leerde me eerst rijden op zijn Yamaha, en later op die Enfield.


En daarna dacht ik: nou, dan koop ik er gewoon zelf eentje.
Heel veel van mijn vrienden daar hadden ook een motor, en dat gevoel van vrijheid… dat is niet te beschrijven.
Dat je rijdt waar je wil, stopt waar je wil, de waanzinnige uitzichten in de Himalaya, de zon op je huid,  de lucht vol avontuur en zwarte rook van alle vrachtwagens, maar dat terzijde.
Ik wilde graag richting Leh en Ladakh, hoog in de bergen,  maar dat in mijn eentje doen, dat leek me niet zo’n strak plan.
Dus ik reed tot aan Kashmir.

Langs de weg staan overal van die bordjes met gekke spreuken in het Engels,
zoals:
Don’t drive silly in the hilly.
Whisky drinking, risky driving.
En toen zag ik die ene zin:
If you can dream it, you can do it.

 IF YOU CAN DREAM IT, YOU CAN DO IT

Die raakte me.
Het werd een soort lijfspreuk.
If you can dream it, you can do it.



Oude overtuigingen die klein houden

Later heb ik er een tweede lijfspreuk aan toegevoegd. 

Want ik dacht: als je anderen het al ziet doen wat jij graag zou willen, dan betekent dat dus dat het mogelijk is.

Oók voor jou.
En wat ik zo vaak zie, is dat mensen zichzelf klein houden.
Door oude overtuigingen.
Alles wat je vroeger hebt gehoord van ouders, docenten, buren, van ouders van vrienden misschien.
“Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg.”
Of: “Als je voor een dubbeltje geboren bent, word je nooit een kwartje.”

Ik heb dat ook geleerd.
Maar door mijn reizen, door wat ik allemaal heb meegemaakt, ben ik anders gaan kijken.


Jij bent de creator van je leven

If you can dream it, you can do it, het is meer dan een mooie zin op een bordje.
Het is een manier van leven.
Ik heb later van zoveel teachers geleerd,  dat we de creator zijn van ons eigen leven.

Ja, iedereen heeft zijn eigen lot, en daar geloof ik ook heilig in.

En sommigen hebben een zwaarder lot dan een ander.
Maar ik geloof óók dat we medemaker zijn. Dat we kunnen meeschrijven aan dat lot.

Je kunt een trauma hebben en toch gaan voor je dromen.
Je kunt iets ergs hebben meegemaakt en toch kiezen voor licht.
Je kunt beschadigd zijn en toch voluit leven.

Omdat je besloot het oude verhaal te stoppen. NU.
Het hoort bij je verleden, niet bij je toekomst.

Het is niet óf óf.
Het is én én.

En hoe meer je dat gaat zien, hoe meer je dat uitspreekt, hoe meer je het gaat vóelen,  dan wordt het ook echt zo.
Het wordt dan jouw waarheid.

En jij? Waar droom jij van?

Misschien van een vakantiehuis in de bergen of aan zee.
Of een eigen boek dat al jaren in je hoofd leeft.
Misschien wil je ooit de Kilimanjaro beklimmen, of, net als ik, naar Santiago de Compostela lopen.

If you can dream it, you can do it.

Niet door harder te duwen, maar door zachter te vertrouwen en open te staan voor elk signaal van het Universum.


Ikzelf had mijn reizen niet zelf kunnen bedenken, uitschrijven of teke

Over het loslaten van de “hoe”

Wat ik vaak zie, is dat we onze dromen klein houden omdat we (willen) weten hoe.
Hoe moet ik dat dan doen? 

Hoe kom ik daar? 
Hoe weet ik of het lukt?

Maar dat is niet waar het om draait.
De hoe is niet van jou.


De hoe is van het leven.
Jij hoeft alleen te weten wat je wil  én waarom.
Wáárom wil je voor jezelf beginnen?
Wáarom wil je een sabbatial?
Wáároom wil je met een camper door Spanje rijden?
Wáárom wil je een boek schrijven?

Als je dat écht voelt, als je het al even durft te leven in jezelf, dan vormt de weg zich vanzelf.

Net als in India: bocht na bocht.

Net als na de eerste etappe van mijn voettocht naar Santiago. Stap voor stap.
Dag voor dag. 
In beweging blijven én jezelf bij de les houden. 

Je ziet nog niet waar de weg heen gaat, maar je voelt dat je goed zit.
Begin met de eerste stap. De stappen daarna worden dan vanzelf zichtbaar en voelbaar. 


Mini-opdracht voor jou

Sta eens stil bij deze vragen:
Waar droom jij van?
Niet met je hoofd, maar met je hart.
Wat wil je zó graag, dat het soms pijn doet om eraan te denken?
Wat houd je tegen?
Welke overtuiging, welke stem zegt: “Dat kan niet voor mij”?

Van wie komt die stem? Van welke tijd uit je leven. Hoe klein was je toen? 
Kun je het toch al even voelen?
Sluit je ogen. Zie het voor je. Jij met je droomhuis, je droombaan, je sabbatical, je eigen boekpresentatie, je eigen zaak, je boot, jullie camper door Spanje rijdend, je dierenasiel, je sportieve lichaam of wat dan ook je droom is. 
Voel hoe het zou zijn als het al werkelijkheid is.
If you can dream it, you can do it.
En als je iemand anders het al ziet doen, weet dan: het kan dus. Het bestaat. 






Heb jij een vraag?
Dan maak ik er een blog over! Stuur me een DM of mail me op nathalie@nandita.nl
Volg ook mijn praktische video's op TikTok of FB of Insta
 

Wil jij meer rust? Start bij de uit-knop te vinden


0 Comments

Leave a Comment